Friday, December 30, 2011

“አነ ውእቱ ኖላዊ ኄር” ዮሐ ፲፥፲፩

ትንቢት ነቢያትን ስብከት ሓዋርያትን


ኣብ ዘመነ ብሉይ፡ እግዚአብሔር ኣምላኽ ኣብ ነቢያቱ ሓዲሩ ቃል ምጽንናዕን ተስፋን በብጊዜኡን ይልእኽን የዛርብን እኳ እንተነበረ፤ እቶም ኣባጊዑስ ክጥርነፉን ብዝግባእ ክጓሰዩን ኣይከኣሉን ነበሩ። እቶም ክጓስዩሉ ዝመደቦም ካህናተ ኦሪት ድማ ንርእሶም ኣብ ከቢድ ድቀተ ምግባርን ምክፍፋልን ኣትዮም፡ ጽቡቕ ኣብነታዊ ተግባር ይሰኣኖም ስለዝነበረ፤ ሕዝበ እስራኤል ክስዕቦ ዝኽእል ጓሳ ክርእይ፡ ድምፁ’ውን ከለልዮ ዝኽእል ሓቀኛ መምህር ክረክብ ኣይከኣለን ነበረ። ሕዝቢ ዝኣልዮ ስኢኑ ግዳይ ቀቢጸ ተስፋን ምብትታንን ኮይኑ ከኣ ይሽገር ነበረ። ፈተውቲ ርእሶም፡ ክብርን ረብሓን ነፍሶም እምበር ስለ መጓሴኦም ግዲ ዘይብሎም ጓሶቱ ድማ መምሰልቲ እምበር ካብ ልቢ ዝምንጩ ሰናይ ግብሪ ዝረሓቖም እዮም ነይሮም። ሓሪዶም ክበልዕዎ፡ ሓሊቦም ክሰትዪዎ እምበር ከብልዕዎን ከስትዪዎን ኣይረኣዩን ነይሮም። ስለዚ’ውን ነቶም ጓሶት ሕዝቡ ገይሩ ዝመደቦም መራሕትን ካህናት ኣብ ነቢያት ሓዲሩ ኣትሪሩ ወቒስዎም ነይሩ። (ሕዝ ፴፬/34 ዘካ ፲፩፥፲/11፥10) እቲ ሕዝቢ ድማ ብኃጢኣት ምስ ዝወድቕ ዝሕክሞ፤ ምስ ዝስበር ዝጽግኖ፤ ምስ ዘደኽም ዘበርትዖ፤ ምስ ዝሓምም ዝፍውሶ፤ ምስ ዝሓዝን ዘጸናንዖ ሓቀኛ ጓሳ እምበር፡ አስራቱን በኵራቱን እናበልዐ፡ ብስምን ብሕግን እግዚአብሔር እናመኽነየ ዝሽቕጠሉ ይደልይ ስለዘይነበረ፡ ናብ እግዚአብሔር ካብ ምምልካት ዓዲ ኣይወዓለን ነይሩ።

Wednesday, December 28, 2011

ጽንዓት ሃይማኖት ሠለስቱ ደቂቅ - መቀይሮ ታሪኽ

ምርኾን ስደትን

እቲ ጊዜ’ቲ ሃገረ እስራኤል ናብ ክልተ ተኸፊላ፤ ሕዝባ ነንሕድሕዶም ምትሕብባር ስኢኖም ኃይሎም ዝደኸመሉ፤ ንእግዚአብሔር ዝብድልሉን ካብ ሕገ እግዚአብሔር ወጺኦም ዝጓዓዙሉን እዋን ነይሩ። እግዚአብሔር ኣምላኽ ከይመኸረን ከይገሰጸን ኣይቐጽዕን እዩ እሞ፡ ኤርሚያስ ንዝኣመሰሉ ነቢያት እናሰደደ፤ ናይ ተመለሱን ናይ መጠንቀቕታ ቃሉን የመሓላልፍ ነበረ። እቲ ሕዝቢ ግና ንቃል እቶም ነቢያት ዝሰምዕ እዝኒ ኣይነበሮን። እቶም ሓሰውቲ ነቢያት ድማ ንቃል እቶም ነቢያተ እግዚአብሔር እናቃለሉ፡ ነቲ ሕዝቢ የዕሽውዎ ነይሮም።

ብሰንኪ ኃጢኣቶምን ነቲ ቃሉ ሰሚዖም ዘይምምላሶምን ንእግዚአብሔር ስለዘሕዘኖ፡ ከምቲ ኣቐዲሙ ነጊርዎም ዝነበረ ንጉሥ ባቢሎን ዝነበረ ናቡከደናጾር ኣብ ልዕሊኦም ተንሠአ እሞ ንኢየሩሳሌም ወረራ። ነቲ ኣብቲ እዋን እቲ ንጉሥ ኢየሩሳሌም ዝነበረ ሴዴቅያስ ብዘይ ብዙኅ ተቓውሞ ተማረኸ። ትንቢት ክፍጸም ድማ ናቡከደናጾር ንኢየሩሳሌም ኣፈራሪሱ ነቶም ንዋያተ ቤተ መቅደስ ዘመቶ። እቲ እግዚአብሔር ኃይሉ ዝነበረ ሕዝቢ፤ ብውሑዳት ንብዙኃት ዝሥዕርን፡ ነቲ ከባቢኡ ዝነበረ ሕዝቢ መርዕድ ዝነበረ እስራኤል ብሰንኪ በደሉ ኃይሊ እግዚአብሔር ተፈልይዎ ነይሩ እሞ ከም ኣብዑር እናተኾብከበ ናብ ባቢሎን ወረደ። ንኃጥኣን ዝተኣዘዘ፡ ንጻድቃን ዝልክመሉ ጊዜ ኣሎ እሞ፡ እቶም ዝርካቦም ውሑዳት ናይ እግዚአብሔር ሰባት’ውን ተማሪኾም ናብ ባቢሎም ምስቲ ሕዝቢ ወረዱ።

Tuesday, December 27, 2011

ቀዳማይ ዓመት ምጅማር ጦማረ ማዕዶት

ከምዚ ሎሚ ዓሚ፡ ፲፰ ታኅሣስ ፳፻፫ ዓ.ም. (27/12/2010) መልእኽቲ ጦማርና ናብ ኣንበብትና ምፍናው ዝጀመርናሉ ዕለት እዩ። እቲ ሓሳብ እኳ ኣቐዲሙ ዝነበረን፡ ፈተነታት ክኻየድ ዝጸንሐ እኳ እንተነበረን፤ እቲ ሓሳብ ብስሩዕ መገዲ ግብራዊ ካብ ዝኸውን ግና ሓደ ዓመት ኣቝጺሩ ኣሎ። ኅሊናና ኣለዓዒሉ ንዝጀመረና፤ ኣጀሚሩ ድማ ኣብዚ ንዝበጽሓና እግዚአብሔር ኣምላኽ ምስጋና ይኹኖ።

ምኽንያት መበገሲና ቅንዓት ቤተ እግዚአብሔር እዩ። ስለዝኾነ ድማ ኣብ ልዕሊ ኦርቶዶስክ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያንና ዝወርድ ዘሎ ብዙኅ ዝዓይነቱ ፈተና፤ ካብ ውሽጥን ካብ ግዳምን ኣንጻር ረብሓ ቅድስት ቤተ ክርስቲያንን ደቃን ዝግበር ዘሎ ውዲት፤ ኣንጻር ሕግን ሥርዓትን ቤተ ክርስቲያን ንዝግበር ስራሕ ትም ኢልና ምርኣዩ ምርጫና ኣይገበርናዮን። ዘይመውት ሓቂ ክቕበርን፡ ሓሶት እናተመላኸአ መጋገዪ ኮይኑ ክቐርብ እናተፈተነ ትም ካብ ምባል ገለ ምግባሩ ይሓይሽ በልና። ሓሶት ኣብ ዘዕለቕለቐሉ ዓለም ንርከብ ስለዘሎና፡ ሓቂ እንተተዛረብና ነቶም ሰብ ሓቂ ከነንቅሖምን ክሰምዑናን ተስፋ ነበረና። እግዚአብሔር ብክቡር ደሙ ንዘጥረያ ቤቱ፡ ኣእላፍ ቅዱሳን ንዝተጋደሉላ ቅድስትን ርትዕትን ሃይማኖት ሰማያዊ ተልእኾኣ ሸለል ኢሎም መጋበርያ ዕላማታቶም፡ መናገዲ ዕዳጋታቶም እናገበርዋ፡ ትም ኢልና ምርኣይ ብእግዚአብሔር ዘውቅስ፡ ብታሪኽ’ውን ዘሕትት ኮይኑ ረኺብናዮ። ትም ምባል ንዘይትጥለም ኣደ ቤተ ክርስቲያን’ውን ከም ምጥላም ኮይኑ ተራእዩና። ኣብ ዘዘለናዮ ሃገራት ዝርከቡ እቶም ዘማኸርናዮም አበው ካህናት፡ አኀው ዲያቆናት ድማ ምኽሮምን ጸሎቶምን ከምዘይፍለየና ቃሎም ሃቡና። ገዳማውያን ኣቦታትና’ውን ብጸሎትኩም ዘክሩና ዝብል ምኅጽንታና ኣብጺሕናሎም ኢና።

ዕላማና ንጹር እዩ። ኣብቲ ዓንቀጽ ጦማርና’ውን ገሊጽናዮ ኣሎና። ንዝኾነ ኣካል ተኪእና ንምዝራብ ኣይኮነን፤ ኣፍ ዝኾነ ኣካል’ውን ኣይኮናን። ጸግዕና ቅድስት ቤተ ክርስቲያን እያ። ናይ ኣጵሎስ ወይውን ናይ ኬፋ ወይውን ናይ ጳውሎስ ኢልና ማኅበር ንምፍጣር ዕላማና’ውን ኣይኮነን። ሕማም አሐቲ ቅድስት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ሕማምና ስለዝኾነ ኢና ንዛረብ ዘሎና። ሓጐስ ቤተ ክርስቲያን ክመጽእን ክንርእይን ድማ ክቡራት መራሕትና፡ ካህናትና፡ ዲያቆናትና፡ መንእሰያትና፡ ምእመናንና ብሓባር ንስራሕ፤ ንትጋህ፤ ምፍልላይ ነውግድ እዩ ድምፅና። ንዝኸፋፍሉና ዕድል ኣይንሃቦም፤ መሲሎም ንዝዘርጉልናን ንዝዳኽሙናን መገዲ ንኽልኣዮም እዩ ቃልና። ከም ደቂ ቤተ ክርስቲያን ናይ ቤትና ነገር ዘበለ የተሓሳስበናን የዛርበናን ኣሎ። ሕማም ቤተ ክርስቲያን ስለዘሕመመናን፡ ስለ ዕብየታ ኵሉ ከከም ዓቕሙን ጸጋኡን ሓላፍነቱን ብቅንዕና ከበርክት ከምዘለዎ ምዝክኻር ኣድላዪ ኮይኑ ስለዘረኸብናዮ ደውልና ንድውል ኢና ዘሎና። ከም ደቂ ቤተ ክርስቲያን ብሓባርን ብሥምረትን ስለ ዕብየትን ትንሣኤን ቤተ ክርስቲያን ንስራሕ እዩ ጻውዒትና። ብወገንና’ውን ካብቶም ዝቐደሙ ኣቦታትና ንዝሰማዕናዮን ዝተማህርናዮን ዘንበብናዮን ናባኹም ብምኽፋል፡ ስለ ቅድስት ቤተ ክርስቲያንና ክንላዘብን ክንመሃሃርን ነዚ ዓውዲ ጦማር ኸፊትና እንሆ ድሮ ሓደ ዓመት ገይርና ኣሎና።

ዛጊት ድማ ልዕሊ ትጽቢትና ተኸታተልቲ ጦማርና ይውስኹ ኣለዉ። ብቀዳምነት ዝርከቡ ኣብ ሰሜን ኣሜርካ ዝርከቡ ተኸታተልትና ይኹኑ ደኣ እምበር ዳርጋ ኣብ ምሉእ ዓለምን፡ ብፍላይ ድማ ኤርትራውያን ብብዝኂ ኣብ ዝርከቡሉ ሃገራት ቀወምቲ ተኸታተልቲ ጦማርና እናወሰኹ ይመጹ ከምዘለዉ ነስተውዕሎ ኣሎና። ኣብ ውሽጢ ሃገርና’ውን ተኸታተልትና ውሑዳት ኣይኮኑን። ብቀጻሊ ድማ እዚ ምክትታል’ዚ ናብ ተሳትፎ ክሰጋገር ተስፋና ልዑል እዩ። ውሽጣዊ ሓበሬታና ከምዘመልክቶ፡ በብቝሩብ መንእሰያት ኣብያተ ትምህርቲ ሰንበት ተጠቐምቲ ናይዚ ንዝርግሖ ዘሎና ጽሑፋት ይኾኑ ከምዘለዉ ክንርዳእ ክኢልና ኣሎና።

መንነት ኣዳለውቲ ብዘየገድስ ዕላማን መልእኽትን ጽሑፋትና፤ ካብ ደቂ ቅድስት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ናብ ደቂ ቅድስት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ምዃኑ ተረዲኦም ጽሑፋትና ብቃሎም ይኹን ብጽሑፋዊ መልእኽቶም ከምኡ’ውን ኣብ ፌስቡካቶምን ካልእ መራኸቢታቶምን ብምዝርጋሕ ንዝተሓበበሩና ኵሎም ኣኅዋት፡ ኣኃት አምላከ ቅዱሳን እግዚአብሔር ዓስብኹም ይኽፈልኩም ንብል። ብሕጂ’ውን ክትቕጽልዎ መዘካኽሪ ዘድልየኩም ኣይመስልናን። ካልኦት’ውን ኵላትኩም ርእይቶ ናብ ኣድራሻና ብምስዳድ ዘሎኩም ሓሳባት ብውሱን መጠን ትገልጹ ዘሎኹም ክትቕጽልዎ ንላበወኩም። ምኽርኹምን ጸሎትኩምን ከምዘደልድለናን ከምዝሃንጸናን ኣይንጠራጠርን ኢና።

እምበኣርከስ ከም ፍቓድ እግዚአብሔር መደባትና ክንቕጽሎ ኢና። ዝተፈላለየ መደባት’ውን ከነተኣታቱ ንሓስብ ኣሎና። ነቲ ዘሎ ድማ ንምኅያሉ ቀዳምነት ሰሪዕናዮ ኣሎና፥ ይኹን ደኣ እምበር ሱታፌ ናታትኩም ብፍላይ ድማ ኣብ ዝተፈላለየ ሃገራት እትርከቡ ላእካነ ወንጌል ዝኾንኩም ኣገልገልቲ ቤተ ክርስቲያን ኣዝዩ ከገድሰና እዩ እሞ፡ ትምህርታዊ ይኹን ንደቂ ቤተ ክርስቲያን ይጠቕም እትብልዎ  ትምህርትን ሥርዓትን ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ኤርትራ ዝመሠረቱ ቤተ ክርስቲያናዊ ጽሑፋት ብምልኣኽ ክትተሓባበሩና ብስም ቅድስት ቤተ ክርስቲያን ንምኅፅነኩም።

ብዝተረፈ እግዚአብሔር ኣምላኽ ኣማናዊት ሐመረ ኖኅ ንዝኾነት ቅድስት ቤተ ክርስቲያን ካብቲ ዘናውጻ ዘሎ ማዕበልን ነፋሳትን ዕረፍቲ ክህባ፡ ነቶም ደቃ ኣብዚ ጽንኩር እዋን’ዚ ጽንዓትን ትግሃትን ክህቦም፡ ዕብየታን ልዕልንኣን ድማ ከርእየና ጸሎትና እናቕረብና፤ ኃይሉን ጥበቡን ሂቡ ኣብዚ ቀዳማይ ዓመት ዘብጽሓና እግዚአብሔር ስብሐት ወውዳሴ ይብጽሓዮ ንብል።

ስብሐት ለእግዚአብሔር ወለወላዲቱ ድንግል ወለመስቀሉ ክቡር አሜን።

Monday, December 26, 2011

ቊሩብ ብዛዕባ ሊቀ መላእክት ቅዱስ ገብርኤል

ስምን ሲመትን ቅዱስ ገብርኤል

ቅዱስ ገብርኤል ካብቶም ክቡራት ሾብዓተ ሊቃነ መላእኽቲ ሓደ እዩ። ድኅሪ ሊቀ መላእኽቲ ቅዱስ ሚካኤል ድማ ስሙ ዝጥቀስ መልኣኽ እዩ። ብዕብራይስጢ ስም ትርጓሜኡ ‘ኃይሊ ናይ እግዚአብሔር እዩ’ ማለት እዩ። ብናይ ቤተ ክርስቲያንና ሊቃውንት ኣተረጓጉማ ድማ ሰብእ ወአምላክ ወይውን ገብረ እግዚአብሔር ወይውን ልኡኽ እግዚአብሔር ዝብል ትርጉማዊ ስያመ ይህብዎ (ገብርኤል ብሂል ብእሲ ወአምላክ እምኀበ እግዚአብሔር ዘተፈነወ ላእከ)። ኣብ ትንቢተ ዳንኤል’ውን፡ ቅዱስ ገብርኤል ሓንሳብ ‘ሰብ’ ሓንሳብ ድማ ‘ወዲ አምላኽ’ እናተባህለ ተጸዊዑ ኣሎ። ነዚ ዝገልጽ ድማ ቅዱስ ያሬድ “ገብርኤል ብሂል ወልደ እግዚአብሔር” ይብሎ። እዚ ኸኣ ኣብሣሬ ትስብእት ኮይኑ ናይ ኣምላኽ ሰብ ምዃን ዝተዛረበ መልኣኽ ንሱ ስለዝኾነ እዩ።

እዚ ሊቀ መልኣክ’ዚ ኣብ ቅድሚ እግዚአብሔር ዝቐውም ኮይኑ፤ ኣብ ብሉይ ይኹን ኣብ ሓዲስ ካብ እግዚአብሔር እናተላእኸ  ዝፈጸሞም ዘደንቑ ግብርታትን ተኣምራትን ድማ ኣዝዮም ብዙኃት እዮም። ንበረኸት ክኾነና ብሓጺሩ ንገለ ውሑዳት ካብ ቅዱሳት መጻሕፍቲ ጠቒስና ክንርኢ ኢና። በረኸቱን ረድኤቱን ምስ ኵልና ሕዝበ ክርስቲያን ይኹን።

ቅዱስ አቡነ መርቆሬዎስ

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ።

        እንቋዕ ንክብረ በዓል ቅዱስ አቡነ መርቆሬዎስ ብሰላም ኣብጸሓና።
ሎሚ ዕለት ፲፮/16 ታኅሣስ ክብረ በዓል ዕረፍቲ ቅዱስ አቡነ መርቆሬዎስ እዩ። አቡነ መርቆሬዎስ ብመንፈስ ወዲ አቡነ ኤዎስጣቴዎስ ኮይኖም፤ ብዙኅ መንፈሳዊ ገድሊ ዝተጋደሉን፡ ኣብ ሃገርና ኤርትራ ሰፊሕ ሓዋርያዊ ስርሕ ዘበርከቱን እዮም።

ብስሞም ዝጽዋዕ እዚ ገዳም’ዚ፡ ከባቢ ዓረዛ ዝርከብ ኮይኑ ደብረ ድማኅ አቡነ መርቆሬዎስ ተባሂሉ ይፍለጥ፤ መሥራቲኡ ድማ ንሶም ባዕሎም እዮም። ታሪኽ እዞም ኣቦ ብተዛማዲ ኣብ ታሪኽ አቡነ ኤዎስጣቴዎስ ጠቃቒስናዮ ስለዝነበርና ኣብኡ ምርኣይ ይከኣል እዩ።

እዚ ጥንታዊ ገዳም’ዚ ኣስታት ፰፻(800) ዓመት ዝገበረ ኮይኑ፤ ብዙኅ ታሪኽን ኣሰርን ቅዱሳንን ዘለዎ፤ ብኣዕጽምቲ ቅዱሳን ዝሃብተመ፤ ብተኣምራቱን ፈዋሲ ጻዕዳ ጸበሉን ዝልለ፤ ብዙኅ ኽቡራት ንዋያተ ቅዱሳንን መጻሕፍቲ ዝዓቀበ፤ ማኅደር ሊቃውንቲ ዝኾነ ገዳም እዩ።

ታሪኽ እዚ ገዳምን መሥራቲኡ አቡነ መርቆሬዎስን ዝምልከት ጽሑፍ፡ ከም ፍቓድ እግዚአብሔር ካልእ ጊዜ ክንምለሶ ተስፋ ንገብር።

በረኸትን ጸሎትን አቡነ መርቆሬዎስ ምስ ኵላትና ሕዝበ ክርስቲያን ይኹን።

Friday, December 23, 2011

“ኣነ ብርሃን ዓለም እየ” (ዮሐ ፰፥፲፪)

ነዚ ቃል’ዚ ካብ ጐይታ ተቐቢሉ ዝጸሓፈ ወንጌላዊ ቅዱስ ዮሐንስ እዩ። ናብ ዓለም ዝመጸን፡ ጸልማት እዚ ዓለም’ዚ ዝቐንጠጠን፡ ኣማናዊ ብርሃን ዓለም ጐይታናን መድኃኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ እዩ።

ኣብ ዓለም ብዙኅ ዓይነት ብርሃን ኣሎ። ብእግዚአብሔር ዝተፈጥሩ ብርሃን ዘመንጭዉን ዝፍንዉን ፍጥረታት ኣለዉ። ደቂ ሰባት ድማ እግዚአብሔር ብዝሃቦም ጥበብ በብዘመናቱ ዝማሃዝዎም ብርሃናት ኣለዉ። እቲ ቀዳማይ ብርሃን ድማ ኣብታ ቀዳመይቲ መዓልቲ ፍጥረት፡ ጸልማት ንምርሓቕ ብእግዚአብሔር ዝተፈጥረ እዩ። ኣብ ናይ ዕለተ ረቡዕ ፍጥረቱ ድማ እግዚአብሔር ኣብ ሰማይ ዘስፈሮም ኣካላት ብርሃን ኣለዉ። ካብኣቶም ድማ እቲ ዝዓበየ ፀሓይ እዩ። እቶም ናይ ብርሃን ኣካላት ኣብ መዓልቲ ክሥልጥኑ ከለዉ፡ ጸልማት ድማ ኣብ ለይቲ ከምዝሥልጥን ተገይሩ ብእግዚአብሔር ዝተሠርዐ እዩ። ኣብ ቅዱስ መጽሓፍ፡ እዚኦም ኣካላት ብርሃን ዘለዎም ጠባያትን ዝህብዎ ኣገልግሎትን፡ ከምኡውን ብኣንጻሩ ዘሎ ጸልማትን ነናቶም ተምሳልን ትርጉምን ተዋሂቦም ንረኽቦም።

ብመሠረት እዚ ኸኣ፡ ብርሃን ናይ ጽድቂ፡ ትሩፋት፡ ሰናይ ተግባር፡ ሕይወት፡ ፍልጠትን ምስትውዓልን፡ እምነት፡ ሕጊ፡ ቅኑዕ ፍርዲ፡ ምሳሌ ክኸውን ከሎ ጸልማት ድማ ናይ ኃጢኣት፡ ኵነኔ፡ ክፉእ ግብሪ፡ ሞት፡ ድንቁርናን ዘይምስትውዓልን፡ ክሕደት፡ ጠዋይ ፍርዲ ወዘተ ተምሳል ኮይኑ ከምዝጥቀስ ምዃኑ ቅዱስ መጽሓፍ ብሰፊሑ ይምህረና። ንኣብነት ነዞም ዚስዕቡ ንባባት ንመልከት፦

Tuesday, December 20, 2011

ዘመነ ስብከት

ትንቢት ነቢያት፡ ስብከት ሐዋርያት

ድኅሪ ዘመነ ጽጌን አስተምሕሮን ሕጂ ሒዝናዮ ዘሎና እዋን ጾመ ነቢያት ወይውን ጾም ስብከት ይብሃል። ነዚ ጾም’ዚ ኣቦታትና ነቢያት፡ ድኅሪ ውድቀት ኣዳም እግዚአብሔር ኣምላኽ ንዝሃቦ ተስፋ ድኅነት እናዘከሩ በብዘመኖም ዝጾምውን ዝጸለይዎን ጾም እዩ። እዞም ነቢያት እዚኦም ወልደ እግዚአብሔር ክወርድ ክውለድ ንዝነበሮም ተስፋን ልማኖን ብዝተፈላለየ ኣገባብ ናብ እግዚአብሔር ዘመልክቱዎ ዝነበሩ ነይሮም። እግዚአብሔር ኣምላኽ ድማ እቲ ዝመደቦ ጊዜን ዘቋጸሮ ዕለትን ክሳዕ ዝኣክል ብዝተፈላለየ መገዲ እናገለጸ ተስፍኦም የጽንዓሎም ነይሩ። ንሳቶም’ውን እግዚአብሔር ንዝገለጸሎም ድንቂ ናይ ሥጋዌ ምሥጢር ብዝተፈላለየ ትንቢትን ምሳሌን ብቃሎም ይገልጽዎን፡ ብኣእዳዎም ይጽሕፍዎን ነበሩ።

Sunday, December 11, 2011

ርግበይ - ቤተ ኣቦኺ ረስዒ


ቅዱሳን ነቢያት እግዚአብሔር ኣምላኽ ብዳኅረዋይ ዘመን ክገብሮ ንዝሓሰቦ እናገለጸሎም ዝተዛረብዎን ዝጸሓፍዎን እምብዛ ብዙኅ እዩ። ንቅዱሳኑ ቀረባ ዝኾነ ፈቃር ኣምላኽ እግዚአብሔር ነቶም ፈተውቱ በብእዋኑን በብዘመኑን ምሥጢሩ ብዝተፈላለየ መገዲ ይገልጸሎም ከምዝነበረ ቅዱስ መጽሓፍ ዝምስክሮ እዩ። ከም ኣብነት ኣብቲ ዘመነ ሕገ ልቦና ዝነበረ፡ ዓርከ እግዚአብሔር ንዝተባህለ አብርሃም ኣቦና ብዛዕባ ጥፍኣት ሰዶምን ገሞራን እግዚአብሔር ኣምላኽ ኣቐዲሙ “እቲ ኣነ ዝገብሮ ኻብ አብርሃምዶ ኽሓብኦ እየ፡” ዘፍጥ ፲፰፥፲፯/18፥17 ብምባል ክፍጽሞ ንዝሓሰቦ ኵሉ ነጊርዎ ነበረ። አብርሃም ድማ ስሌኦም ለመነ። እግዚአብሔር ብዓቢዩ ናይቲ ብዛዕባ ድኅነት ዓለም ክፍጽሞ ንዝሓሰቦ ድማ ብብዙኅ ሳዕን ብዙኅ ነገርን ንኣቦታትና ይገልጸሎም ከምዝነበረ ቅዱስ መጽሓፍ ብሰፊሑ ዝምህረና እዩ። ሓደ ካብቲ ብፍሉይን ብዝለዓለ ክብርን ብኣቦታትና ዝጥቀስ ዝነበረ ድማ፡ ኣምላኽ መኅደሪኡ ክትከውን ብዛዕባ ዝመረጻ፡ መልዕልተ ፍጡራን መትሕተ ፈጣሪ ዝኾነት ኣዴና ቅድስት ድንግል ማርያም ዝምልከት ነገረ ትንቢት እዩ።


Wednesday, December 7, 2011

፳ወ፬ቱ ካህናተ ሰማይ

ስያመ

ናይ እግዚአብሔር ኣገልገልቲ ዝኾነ ቅዱሳን መላእኽቲ ቍጽሮም ክንዲ’ዚ ተባሂሉ ዘይውሰን ናይ ብዙኅ ብዙኅ እዩ። (ዳን ፯፥፲/7፥10 ራእ ፭፥፲፩/5፥11 ኤር ፴፪፥፳፪\33፥22 መዝ ፷፰፥፲፯/68፥17)። ይኹን እምበር እዚኦም እልፍ አእላፍ ወትእልፊት ቅዱሳን መላእኽቲ በብነገዱ ዝተኸፋፈሉ፤ ነናቶም ሊቃነ መላእኽትን ኣገልግሎትን ዘለዎም እዮም።

እምበኣርከስ ካብዞም ኵሎም ቅዱሳን መላእኽቲ ኣብ ዙርያ መንበር ዙፋን ጐይታ ዝቖሙ ዕስራ ኣርባዕተን ሊቃናት (ሽማግለታት) ከምዘለዉ ቅዱስ ዮሐንስ ሰማያዊ ራእይ ርእዩ ኣብ ዝጸሓፎ መጽሓፎ ገሊጽዎ ኣሎ። “ኣብ ማእከል እቲ ዝፋን ተሓሪዱ ከምዝነበረ ዚመስል ገንሸል ደው ኢሉ ረኣኹ። እቶም ኣርባዕተ እንስሳን እቶም 24 ካህናትን ድማ ኣብ ዙርያኡ ነበሩ።” ይብል ቅዱስ ዮሐንስ ኣብ ራእዩ። እዚ ማለት ግና ኣብ ቅድሚ መንበር ጐይታ ዝቖሙን ዘመስግኑን እዚኦም ጥራይ እዮም ንማለት ኣይኮነን። እዚኦም ፳፬/24 ቅዱሳን መላእኽቲ ኣብ ዙርያ ዙፋን እግዚአብሔር ንፍሉይ ኣገልግሎት ዝቖሙ ዝተኃርዩን ዝተመደቡን ብምዃኖም እምበር ብኣፈጣጥርኦም ካብ ካልኦት ቅዱሳን መላእኽቲ ዝፍለየሉ የብሎምን።

Tuesday, December 6, 2011

ቅዱስ መርቆሬዎስ ሰማዕት


ሰማዕትነት

ሰማዕታት ብሃይማኖቶም ጸኒዖም፡ ብሰናይ ምግባር ትሩፋት ሰሪሖም፡ ብክርስቶስ ክርስቲያን ንዝተባሉሉ ክቡር ስም ዓቂቦም፡ ብመንፈሳዊ ገድሊ ተቖሪኖም ንጣኦት ኣይንሰግድን ፈጣሪና ኣይንክሕድን ብምባል ሥጋኦም ንሓዊ ንሥቓይ፡ ክሳዶም ንሰይፊ ስለ ስም ክርስቶስ ዝሃቡ ክቡራት ሓርበኛታት ክርስቶስን ርትዕቲ ሃይማኖትን እዮም።

ሰማዕታት ማለት ቃል ብቃሉ መስከርቲ ዝብል ትርጉም ዘለዎ ኮይኑ፡ ቅድስት ቤተ ክርስቲያን ሰማዕታት ኢላ እትጽውዖም ስለ ክርስቶስን ርትዕቲ ሃይማኖትን ክብሉ ኣብ ቅድሚ ኣላውያንን መምለኪያነ ጣኦትን ዝኾኑ ሰባት ሓቂ ብምምስካር፡ ንኵሉ ኣብ ልዕሊኦም ክወርድ ንዝተቐረበ ጸዋተወ መከራ ብአኵቴት ዝቕበሉ እዮም። ከምዚ ናይ ሎሚ ሰባት “እንታይ ገደሰኒ” “እግዚአብሔር ናይ ልቢ እዩ ዝርኢ” እናበሉ ንርእሶም ዘታልልዋ ዘይኮኑስ፡ ነቲ ዝኣምንዎ ኣምላኽ ብቃሎምን ብግብሮምን ዝእመንዎ እዮም። መምርሒ ሰማዕታት “ስለዚ ኣብ ቅድሚ ሰብ ንተኣመነኒ ዅሉ፡ ኣነ ኸኣ ኣብ ቅድሚ እቲ ኣብ ሰማያት ዘሎ ኣቦይ ክእመኖ እየ። ኣብ ቅድሚ ሰብ ንዝኸሐደኒ ግና፡ ኣነ ድማ ኣብ ቅድሚ እቲ ኣብ ሰማያት ዘሎ ኣቦይ ክኽሕዶ እየ።” ዝብል ቃል ጐይታ እዩ። ቅዱሳን ሰማዕታት ብዘይካ ቃል ጐይታ ኣኽቢሮም፡ ዕርፊ ወንጌል ኣጽኒዖም ንቕድሚት ምኻድ እንተዘይኮይኑ ንሥጋዊ ኣተሓሳስባን ፍልስፍናን ደቂ ሰባት ግምት ንምሃብ ክብሉን መታረፊ ምኽንያት ከናድዩን ንድኅሪት ግልጽ ኣይብሉን እዮም። እግዚአ አጋእዝት፡ ንጉሠ ነገሥት ክርስቶስ ንሓዋርያት ዝበሎ ቃል ድማ ኣብኦም ብግብሪ ፍጻሜ ረኺቡ ንርእዮ። “ነቲ ነፍስን ሥጋን ኣብ ገሃነም ኬጥፍእ ዚከኣሎ ደኣ ኣዚኹም ፍርህዎ እምበር፡ ነቶም ንሥጋ ዚቐትሉ፡ ንነፍሲ ግና ምቕታላ ዘይከኣሎም ኣይትፍርህዎም።” ማቴ ፲፥፳፰-፴፫/10፥28-33

Monday, December 5, 2011

ጥንተ አብሶ

   
 ጥን አብሶግእዛዊ ቃል ኮይኑ ናይ ጥንቲ ወይ ናይ መጀመርታ በደል ማለት እዩ። ናይ መጀመርታ በደል ዝተባህ፡ ብናይ መጀመርታ ሰባት ብኣዳምን ሔዋንን ዝተፈጸመ ናይ መጀመርታ ኃጢኣት ስለ ዝኾነ  እዩ።

ብምኽንያት ጥንተ አብሶ ንዅሎም ዝበደሉን ዘይበደሉን ሞት ዝተባህለ ዲያብሎስ ካብ ማሕፀን ጀሚሩ ቆሪኑ፡ ንሞተ ሥጋ ሞተ ነፍሲ ኣቃሊዑ ይገዝኦም ነበረ። እዚ ድማ ባርነት መግዛእቲ ይበሃል።  (ዮሓ. ፰፥፴፬–፴፭/834-35)

ካብ ዘመነ አዳም ሚሩ ክሳ እቲ እግዚአብሔር ወልድ ሥጋና ተወሓሒዱ፡ ሰብ ኮይኑ ንዓለም ዘድኃነሉ ዝነበረ ጊዜ፡ ደቂ ሰባት ምግባር ትሩፋት ዋላ እኳ እንተሰር ብምኽንያት ጥንተ አብሶ ናብ ሲኦል ካብ ምእታው ክተርፉ ኣይከኣሉን። ኵሉ ሰብ ናብ ሲኦል ይኣቱ ነበረ። መቕጻዕትን መርገምን ና አዳምን ሔዋንን ናብ ደቂ ደቆም ኃለፈ። ብዛዕባ እዚ ቅዱስ ጳውሎስ ከረድኣና ከሎ፦ ሞት ግና ካብ አዳም ጀሚሩ ክሳዕ ሙሴ ብቶም ከምቲ ናይ አዳም ትእዛዝ ብምኽንያት ኃጢኣት ዝገበሩን፡ ዘይነበሩን ነጊሡ ነበረ'' ብምባል ገሊጽዎ አሎ። (ሮሜ ፭፥፲፬/514) ኃጢኣት ዝገበሩን ዝበደሉን ዝበሎም እቶም ድኅሪ ኣዳም ዝመጽኡ ደቁ፡ ብኃልዮ (ብሓሳብ) ብነቢብ (ብዘረባ ቃል) ብገቢር (ብግብሪ) ብፍላጥ ይኹን ብዘይፍላጥ ዝገበርዎ  ኃጢኣት እዩ። እዚ ድማ  ኵሉ ዘርኢ ሰብ፡ ንኣዳም መሲሉ ብዝሠርሖ ኃጢኣት ዕዳ ነበሮ። እዚ ዅሉ ዝሠርሖ ኃጢኣት ድማ ምልአተ ኃጢኣት ሃል። ዘይበደሉን ዘይኃጥኡን ዝሎም ከም በዓል ኤርምያስ፡ ሄኖክ፡ ዮንስ መጥምቅ ካብ ማሕፀን ኣዲኦም ጀሚሮም ብመንፈስ ቅዱስ ዝተሓለዉ፡ ረድኤቱ ዘይተፈለዮም፡ ንፍሉይ አገልግሎት ዝተኃረዩ፡ ቅዱሳን ንጹሓንን ሕፃናት ንኣብነት፦ ሄሮድስ ዝቐተሎም 144,000 ሕጻናት ዝኣመሰሉ እዮም። ይበድሉ ኣበድሉ፡ ናይ ኣቦ ዕዳ ናብ ዉሉድ ስለዝኃልፍ ናይ ኣዳምን ሔዋንን ጥንተ አብሶ ንደቆም'ውን ተሓተትቲ ገበሮም።